Heilagur andi blæs sérhverri kristinni manneskju köllun í brjóst. Ef þú ert barn Guðs þá hefur þú mikilvægu hlutverki að gegna í kirkjunni.

Þegar við höllum okkur að hvort öðru og Guði verður lífið bjartara og tilveran elskulegri.

Þegar Jesús Kristur talaði um trú var falið í orðum hans að við verðum að treysta.

En þú, lesandi góður, hvern segir þú Jesús vera og hverjar eru væntingar þínar til Jesú?

Fylgist með lífinu öllu. Sveiflurnar í náttúrunni er hins vegar líkt og erfiðustu spurningar lífsins, við eigum erfitt með að skilja þær.

Ekki einungis erum við umvafin manneskjum sem sýna okkur samstöðu og samhug heldur er einnig kærleiki Guðs umlykjandi, á bak og brjóst.

Sú sístæða vinna mætir fylgjendum Krists í hverju því umhverfi sem þeir starfa í. Verkefni okkar er að endursegja, endurskapa og endurlífga þann mátt sem býr í honum boðaða orði.

Jesús talar um sjálfan sig sem góða hirðinn. Ég er góði hirðirinn. Góði hirðirinn leggur líf sitt í sölurnar fyrir sauðina.

Trú og hefð sem ávarpar þrá okkar eftir persónulegri lífsfyllingu og því að heimurinn verði betri.

Við fæðumst í heiminn sem lítil nakin börn og þannig förum við aftur í fyllingu tímans.

Það er vissulega áhyggjuefni að almenn þekking á Biblíusögunum fer þverrandi og væri alveg þess virði að snúa þeirri þróun við.

Allt sem við höfum eru gjafir Guðs til okkar, lífið sjálft, hjartslátturinn okkar og andardrátturinn sem halda okkur á lífi, náttúran okkar og árstíðirnar, sumar vetur vor og haust.

En við þurfum heldur ekkert að fara neitt, okkur er gefið það val. Því það þarf hugrekki til þess að halda út í óvissuna og eiga það á hættu að finna Guðið í þoku þess óþekkta.

En við getum verið viss um að Guð heyrir allar bænir okkar. Hann er ávallt við hlið þeirra sem þjást og líða. Það er trú, þar finnst von.

Rétt eins og við vitum að Guð gerði ekki mistök þegar hann skapaði okkur, vitum við að allt fylgir áætlun Guðs og nú er þessi tími runninn upp.

Ég vek athygli á orðunum: „hann leysir líf þitt frá gröfinni, krýnir þig náð og miskunn“.

Við heyrum sjaldnast orð Jesú sem drynjandi röddu af himni ofan, heldur miklu frekar í kirkjunni, eða jafnvel í þögninni.

Í Fjallræðunni finnum við meðal annars Faðir vorið, gullnu regluna og fleiri gullmola sem fylgt hafa trúaruppeldi alla tíð.

Orði Guðs er gjarnan líkt við sáðkorni, litlu fræji, sem mun bera mikinn ávöxt.

Við berum enn út fréttina og nú höfum við alla miðla samtímans til að gera það, til að breyða út orð Drottins. Ótrúleg orð um það sem kynslóðirnar hafa sannreynt að eru sönn orð.

Biblían er uppspretta andlegar auðæva, listamenn hafa fengið innblástur úr henni til hverskyns listrænnar tjáningar um aldir. En hver er rauði þráðurinn í gegnum Biblíuna?

Hann vill að við öðlumst trú og traust og getum líkt og hann sjálfur, sannfærst um Jesú Krists í okkar eigin lífi og starfi með því að lesa guðspjallið.

Stundum finnst mér ég sjá á fólki að það sé að vinna verk sem það gefur Guði. Fólk, hjúkrar, kennir, eldar, smíðar og hugsar um aðra og Guð blessar allt.

Á einfölduðu máli þá eigum við að koma fram við náungan eins og við viljum að náunginn komi fram við okkur.

Á einu augabragði fóru lærisveinarnir frá mikilli depurð, efa, ótta og örvæntingu yfir í von, sigur og gleði. Jesús hafði verið deyddur á Krossi og var nú upprisinn!

Líkt og í þínum mannlegu samböndum muntu kynnast Jesú með því að verja með honum tíma

Megum við finna í öllum okkar aðstæðum að við tilheyrum stærra samhengi, að Guð er með okkur og meðtekur okkur; hvorki meiri né minni en við erum.

Hvað er það í mínu lífi sem ég get bætt og notað til að gera heiminn betri er spurning sem ýmsir velta fyrir sér.

Það þarf ekki mikið til að maður missir áttanna í lífinu.
Hvað skiptir máli og hvað skiptir síður máli og hvað skiptir bara engu máli?

Á hverjum degi mætum við nýjum aðstæðum, einhverju sem hrærir upp í okkur og fær okkur til að hugsa um lífið, tilgang þess og merkingu.

Svo er það kærleikurinn sem við berum til annara. Okkur ber að elska náunga okkar og sýna kærleika í verki. Það er grunnurinn að kristinni boðun.

Jesús Kristur segir að vilji kristið fólk vera salt jarðar þá eigi það að vera öðrum gott fordæmi um þennan hreinleika með dyggðugu líferni sínu

Daglegt brauð snýst um heimili, öryggi, fæði, klæði og þar fram eftir götunum. Í því er fólgin sú blessun sem við þráum öll.

Hann leiðbeinir okkur, fylgir okkur eftir, tekur við því sem við ráðum ekki við og kennir okkur leiðina sem við viljum fara í lífinu.

Þá er gott að geta leitað til Guðs og beðið hann að taka af okkur byrðarnar, beðið hann að taka við þvi sem við ekki ráðum við.

Samfylgdin við Jesú Krist felst fyrst og fremst í því að bera umhyggju fyrir náunganum.

þrátt fyrir að árið 2020 hefði sannarlega verið óvenjulegt ár, þá var það mér alls ekki slæmt og meira að segja, þá get ég sagt að það hafi verið mér gott og farsælt á ótal vegu.

En stöðvaði það Guðs orð? Ekki aldeilis! Orð Guðs hefur sjálfsagt aldrei áður streymt til eins margra eins og þetta ár með því streymi sem kirkjur landsins hafa staðið fyrir.

Þetta ljós kveikjum við núna og um leið og það er tendrað er tendruð von í brjóstum okkar allra um frið sem er langt yfir skilningi okkar og getu.

Já, allt líf á jörðinni á rætur sínar að rekja til ljóstillífunar; ferlið sem fær plöntur og tré til að vaxa og framleiða súrefni sem við þörfnumst til að anda.

Að þegar við getum ekki verið í því hlutverki að bera ljósið áfram þá komi aðrir og beri það til okkar, svo að hlýjan, vonin og birtan geti stutt okkur á vegferðinni í gegnum lífið.

Mörg börn Guðs átta sig ekki á arfleifð sinni og hlutskipti sínu og allt of mörg hafa ekki meðtekið hver þau eru.

Það gæti til dæmis verið tækifæri núna til að velta fyrir sér hvað það er sem raunverulega skiptir máli í lífinu, hvað það er sem við viljum sækjast eftir.

Það er vigt í þessum orðum. Að allt sem þú gerir eða gerir ekki annarri manneskju hefur þú gert Kristi.

En Guð gefi að við lærum af þessu öllu saman, að við lærum að virða sköpunarverk Guðs.

Nei, þvert á móti dásömuðu þeir hugvitssemi Guðs fyrir að hafa komið hlutunum í kring með þeim hætti sem raun ber vitni.

Á allra heilagra messu minnumst við sérstaklega þeirra sem farin eru á undan okkur heim til Guðs.

Æ síðan hefur það gefið mér hvað mest að finna Guð í öllu mínu hversdagsleg lífi og ég finn Guð víða.

Ég var borinn í land forðum á Mýrdalssandi og enn fyrr var ég borinn þannig til Jesú, ómálga barn.

Að opna fyrir kærleikann, að leyfa okkur að vera í kærleika til Guðs, náungans og okkur sjálfra – það er þannig sem við sjáum með hjartanu.

Jesús kennir auðmýkt. Ekki einungis í guðspjalli dagsins heldur nær alls staðar í öllum sögum og frásögum.

Ég upplifi oft hversu hlýtt er á milli fólks, ást og kærleikur. Og ég trúi því að þessi kærleikur tapist aldrei.

Jesús er með okkur alla daga. Hann birtist okkur í margskonar myndum, ekki bara í einhverri staðalmynd sem við höfum fest í huga okkar.

Konan sem treystir því að Guð muni hugga hana og að réttlætið muni á endanum sigra.

Er nema von að Kristur vísi til að við þurfum að taka við Guðs ríki eins og börn?

Fyrirmynd eins og Jesús Kristur er mikil gjöf. Það er ekkert eftirsóknarverðara en að fá að líkjast honum þó ekki væri nema í hinu minnsta.

Mörg okkar krefja Guð um laun fyrir það að hafa verið auðmjúk, fyrir að hafa farið í gegnum þjáningu, fyrir að hafa refsað okkur sjálf eftir að hafa fallið í freistni

Í hjarta Guðs er þrá eftir að halda áfram að móta hjörtu okkar.

Fyrir trúna á Jesú Krist gefur Guð okkur sinn heilaga anda. Allt það sem rætt er um í þessum ritningarstöðum eru ávextir andans og trúarinnar.

Að lifa í kærleika, sérstaklega á viðsjárverðum tímum er merki um nærveru frelsarans. Verið í mínum kærleika og þá eruð þið með mér.

Það er mikilvægt í þessu samhengi að muna að við erum öll sköpuð í mynd Guðs, við erum öll börn Guðs og tilheyrum því sömu fjölskyldu.

Hann minnir okkur á styrk sinn og segir: „Allt vald er mér gefið”, eða með öðrum orðum, hvort sem í lífi eða dauða, stend ég með þér.

Með því að hlusta ekki á Guð er maðurinn búinn að loka á sambandið við hann. Það er ekki Guð sem lokar, það er maðurinn.

Dæmið ekki og þér munuð ekki verða dæmd. sagði Jesús. Dæmið ekki. Fyrirgefið. Gefið, verið kærleiksrík.

En það er svo gott að vita það að við eigum athvarf hjá Guði og hann tekur hverju okkar fagnandi þegar við snúum aftur til hans.

Ég trúi því að Guð vilji að allar manneskjur geti öðlast gott líf, það er ekki endilega sjálfgefið að leiðin þangað sé létt eða án vaxtarverkja.

Biblían er sannarlega innblásin af anda Guðs. Guð talar til okkar í gegnum orð sitt, það gerist þó á mismunandi vegu.

Staðreyndin er nefnilega sú að Jesús vinnur daglega miklu meiri kraftaverk á meðal okkar en við getum nokkurn tímann gert okkur í hugarlund.

Að vera kristinn er það að trúa á Krist, biðja til hans, syngja um hann lofsöngva og velta fyrir sér boðskap hans.

Óvissa kallar óhjákvæmilega fram ugg í fólki, ótta sem getur breyst í reiði. Í Jakobsbréfi segir að við eigum að vara okkur á því að leyfa reiðinni að stjórna okkur.

Þess vegna getum við auðveldlega hafnað öllum hugmyndum sem benda á einhverja aðra leið til Guðs heldur en Krist.

Að okkar trúarlíf þarf að vera með þessu sama móti, að við treystum Guði og lítum svo á að Jesús er maður orða sinna.

Það er samband okkar við lifandi Guð sem heldur okkur í trúnni.

Páskarnir eru boðskapur um nýja gleði sem nær dýpst inn í huga manneskjunnar og hvetur hana til allra góðra verka.

Því fylgir spenna, eftirvænting og tíminn virðist standa í stað. Allt hefur sinn tíma.

Jesús Kristur er brauð lífsins, hann hefur gefið okkur líf með því að gefa líf sitt því hann vill að við séum hjá sér að eilífu.

Guð gefi okkur öllum þakklæti fyrir lífið og tilvist okkar en um leið æðruleysi og von til að glíma við hið óvænta sem ætíð leitar færis á okkur.

Daglegt brauð er það sem við þurfum til að lifa. Í því felst ekki munaður eða ríkidæmi. Kristinn maður þarf að vera nægjusamur.

Þeir eiga mögulega ekki margt annað sameiginlegt, Sakkeus og Svarthöfði, en þeir eiga sameiginlegt það sem mestu máli skiptir. Þeir fundu kærleikan og hann breytti þeim.

Fyrir það allt er svo mikilvægt að minnast, njóta og rækta. Það gerum við með því að tjá og sýna þakklæti.

„Kona, mikil er trú þín. Verði þér sem þú vilt.“ Textinn kennir okkur m.a. að við eigum aldrei að gefast upp, jafnvel þó guðdómurinn virðist fjarlægur og við séum niðurlægð af þeim sem síst skyldi.

Því er gott að geta leitað til trúarinnar og beðið til Guðs um að styrkja okkur sem við vitum að heyrir bænir okkar og hjálpar okkur við að breyta rétt þegar við erum í vafa.

En við vitum að þannig fór það ekki að lokum, það var fátæki smiðurinn frá Nazareth og vinir hans sem unnu sigurinn.

Þannig er trúin á góðan Guð heimsins mesta raunsæi og Guðsþekking stórkostleg að þiggja og láta móta sig.

Sá sem hefur áhuga á því að vera læs á samtíð sína, umhverfi og rætur ætti að lesa Biblíuna og brjóta hana til mergjar eftir föngum og hyggja að ávöxtum hennar í menningu þjóðanna.

Þau sem treysta Drottni hafa ekki áhyggjur af laununum sínum, því þau vita að líkt og Liljur Vallarins þá fá þau það sem þau þurfa frá Guði.

Við sem höfum smakkað hvað Drottinn er góður megum til að bera Jesú vitni, varveita trúna og gleðina og missa aldrei húmorinn fyrir lífinu.

Hann umgekkst alltaf alla jafnt. Allir eiga sama möguleika á nálægð við meistarann, þann sem öllu ræður.

Við vitum að Guð skapar, Guð endurnýjar og Guð frelsar.

Það er mikilvægt að horfa á umhverfissjónarmið með augum guðfræðinnar einmitt með því að minnast hlutverks mannsins í sköpunarsögunni.

Trúin sem vex í hjarta þínu verður þín trú rétt eins og sagan þín verður þín saga sem hefur jafnframt áhrif á líf annarra.

Á jólunum fæddist frelsarinn og við mannfólkið fengum nýtt tækifæri í lífinu, möguleika á nýrri byrjun.

Yður er í dag frelsari fæddur, sem er Kristur Drottinn. Dýrð sé Guði í upphæðum og friður á jörðu.

“Ég er Jesús,” var sagt. “Ég hef séð einsemd þína og sorg. Á þessum jólum mun ég koma til þín, Panov!”

Það merkir að jólin geta öðlast nýja merkingu í huga okkar, eftir því hvernig höndum lífið hefur farið um okkur og hvernig aðstæður okkar eru hverju sinni.

Aðventan er tími eftirvæntingarinnar, við vonum og bíðum og íhugum hlutverk okkar í veröld Guðs.

Við erum mörg sem erum trúarlega leitandi og biðjum til Guðs og jafnvel knýjum dyra víða. En hvað er það sem við finnum?

„En það er hið eilífa líf að þekkja þig, hinn eina sanna Guð, og þann sem þú sendir, Jesú Krist.“

Því ef Guð raunverulega er kærleikur þá getur Guð ekki hætt að elska því þá myndi hann hætta að vera Guð.

Ef við sáum ríflega, hlúum vel að vaxtarsprotunum svo þeir beri ríkulegan ávöxt, þá munum við og ríflega uppskera.

Þess vegna skiptir það miklu máli að við tökum mark á áhrifum sorgar og áfalla og leggjum okkur þar fram um að skilja hvert annað.

Þegar við trúum á hann og tökum á móti honum sem frelsara okkar opnast andleg augu okkar og við verðum sjáandi.

Að kristnum skilningi er jarðlífið aðeins eitt augnablik í þeirri heildarvegferð sem manninum er ætluð. Stutt ganga um tvennar dyr. Öllu skiptir að sú ganga sé okkur og öðrum til góðs.

Augu okkar allra eru að opnast fyrir því að við berum öll ábyrgð á að breyta hugarfari okkar og hegðun til að koma í veg fyrir enn meiri loftslagsbreytingar, og kirkjan vill taka þátt í þeirri hugarfarsbreytingu.

Hvernig geturðu komist að því hvort þú trúir, sért kristinn eða trúir á Jesús, son Guðs, orð hans og verk?

Stöldrum við í lífinu til að sjá Guð, í því smáa sem og í því stóra. Iðkum þakklætið, ekki bara þegar illa gengur heldur einnig þegar vel gengur og hörfum björtum augum fram til næstu vörðu.

Ein manneskja með annarri. Eitt dýrmætt barn Guðs með öðru dýrmætu barni Guðs. „Að vera eða vera ekki – manneskja“, sagði Bultmann. Það er áskorunin.

Og við flytjum þann boðskap að líf þess sem hlustar á rödd Guðs sé bæði tilgangsríkt og merkingarbært. Guð talar til okkar frá síðum Biblíunnar og í gegnum samvisku okkar og hjarta.

Hér er þakklæti og samfélag í fyrirrúmi. Við þökkum fyrir matinn og við gerum það saman.

Það getur líka verið eitthvað í lífinu okkar sem gerir það að verkum að við sjáum ekki Guð, að við trúum ekki á hann. En það breytir því ekki hver Guð er.

Aflið og mildin takast þannig á í manneskjunni.

Það varð kvöld og það varð morgun. Tími sem í sköpunarsögunni rammar inn dag og nótt, árstíðir og ár, tími sem virðist hraða sér með aldrinum.

Því um leið og við styrkjum trú okkar og tengslin við Guð verður grundvöllurinn sterkur og óhagganlegur.

..finnum fyrir tengslunum við okkur sjálf, náungann og almættið.

þessi umbreyting í manneskjunni sem gerir hana heila, í og vegna nærveru annarrar manneskju.

Okkur er tamt í dag á tímum samfélagsmiðlunar að fegra tilveruna og færa í stílinn. Sendum frá okkur myndir og textaskilaboð hvað allt sé frábært alltaf í góðra vina hópi því þannig viljum við hafa það og þá mynd viljum við að aðrir hafi af okkur.

Það að fá fyrirgefningu gefur okkur nýtt tækifæri, nýja von.

Það er alltaf hægt að finna leið til rétta vegarins, hvar svo sem við erum stödd í lífinu. Það er alltaf hægt að velja upp á nýtt, endurskoða líf sitt og fara aftur inn á góða veginn..

Jesús Kristur hefur greitt gjaldið fyrir brúði sína með þvi að deyja á krossinu og gefa blóð sitt sem launsargjald fyrir hana. 

En töfraorðið í þessum texta er orðið ok. Og hvert er ok Jesú? Töfrar þessa litla orðs eru huldir spekingum og hyggindamönnum en opinberað smælingjum. Töfrar þessa litla orðs veita sálinni hvíld.

Hvernig við mætum öðru fólki endurspeglar hvernig við tökum á móti Guði. Við eigum að mæta öllum af virðingu og kærleika eins og við værum að taka á móti Guði.

Þessi sami andi – andi Guðs starfar enn í dag, bæði í kirkju sinni og í lífum okkar

Hugsið ykkur hvað það er stórkostleg tilhugsun að einhver skuli gæta okkar frá fæðingu og út fyrir gröf og dauða. Jesú sér til þess að við fáum næringu og hvíldarstað.

Leitum Guðs og ríkis hans en ekki að neinu öðru,
þá veitist okkur allt sem þarf

Guð vill taka þátt í því ævintýri sem líf okkar er

Guð er sem móðirin sem gefur okkur frelsið, frelsið til að leika, læra og lifa.

það þarf á stundum hugrekki til að gangast við elskunni og þar með lífinu eins og það er.

Upplifir fólkið í kring um okkur kærleika og vex í hlutverkum sínum þegar það talar við okkur eða tölum við fólk niður og verðum til þess að það situr eftir með ótta og óöryggi?

,,við megum ekki láta hugfallast, það er ekkert að óttast, því Drottinn hefur sjálfur farið fyrir okkur!“

Við bjóðum Jesú Kristi í líf okkar á sama hátt og hann býður okkur til lífsgöngunnar sem við förum..

Á sinn ljúfa og kærleiksríka hátt gekk Jesús með honum heim til hans.

Ég var reið, ég meira að segja, í samtali mínu við Guð á þessu tímabili, bölvaði honum.

Sá sem varðveitir mitt orð skal aldrei að eilífu deyja. …

Það er nefnilega mikilvægt að kunna fótum sínum forráð.

Var Eva kannski konan sem vildi ekki lifa í blekkingu, þekkingarleysi og barnaskap?

Ógnvaldurinn mesti sem jafnvel fílar og ljón óttast eins og öll önnur dýr á jörðinni var mættur á sviðið.

Ef við ættum að setja undirtitil við Biblíuna eða texta um hana í bókatíðindi fyrir jól myndi kannski standa; Biblían, orð Guðs, bók um samband Guðs og manns.

Mannlífið gengur mikið út á þennan leik, þ.e.a.s. við leggjum okkur fram og fáum umbun erfiðis okkar. Við vinnum störf og fáum laun, við gerum það sem ætlast er til og njótum góðs af því, við skorum mörk í fótboltaleik og sigrum, fáum verðlaun.

..andi hans lætur okkur umbreytast eftir þeirri sömu mynd til enn meiri dýrðar..

Einstaklingurinn stýrir hvorki veðrum né vindum, áföllum, dauða eða tilfinningum og viðbrögðum annarra. Það er því gott að viðurkenna sinn stað í veröldinni, að til sé eitthvað manneskjunni æðra.

Þess vegna er svo dýrmætt að lesa Biblíuna þegar við göngum í gegnum tímabil efa og erfiðleika. Þar er að finna styrk og hjálp til að endurheimta trúarstyrkinn og þann frið sem við þráum öll innra með okkur.

Og við göngum inní nýja tíma með Jesú af því við heyrum það sem hann segir. Við göngum fram með gleði af því að hann hefur nýtt fyrir stafni núna þegar hann talar til okkar og segist ætla að dvelja hjá okkur.

Allir dagar eru því í sjálfu sér nýjársdagar, hver nýr dagur er fullur vonar.

Þar sem ég stóð í predikunarstólnum og var litið yfir kirkjuna sá ég skyndilega ekkert annað en tindrandi stjörnur sem lýstu allt upp og skinu úr augum barnanna.

Það á aldeilis vel við að líta yfir farin vel á tímamótum, að líta á líf okkar og tilveru og rýna í það sem við höfum. Hver er staðan á mér í dag? Hvað get ég þakkað fyrir og hverju vil ég breyta?

Ljósið sem lýsir um alla heimsbyggðina í dag er af öðrum toga en þau sem sem við notum á svölunum okkar eða í garðinum og það er gleðifrétt dagsins.

Þegar kirkjuklukkur landsins hringja inn jólin þá óska ég þess að það verði okkur efst í huga að við þurfum aldrei að bíða því að kærleikurinn er hér.

Eins og manni líður vel eftir góða æfingu í ræktinni þá gefur það manni ótrúlega mikla og góða tilfinningu að fá að hjálpa til og koma fram við fólk af kærleika,

Boðskapur jólanna berst frá barninu í Betlehem og berst frá hjarta til hjarta.

Leyfum Jesú að hafa áhrif á okkur mitt í undirbúningi jólanna.

Ef við viljum þá getum við tileinkað okkur orðanotkun og viðbrögð sem einkennast af jafnréttisviðhorfi. Þannig að það heyrist vel á máli okkar og sjáist í verkum okkar að við viðurkennum alla jafnt.

Og stundum erum við hrædd við sannleikann í okkur sjálfum.

Og hendin góða hélt henni þétt og öruggt þannig að hún gat aftur á ný notið alls þess dýrmæta sem lífið hafði upp á að bjóða.

Lítið í kringum ykkur á hverjum degi, og sjáið hvernig Guð opinberar sig, bæði í hinu stóra jafnt sem smáa.

Ég trúi ekki að Guð stýri öllu á þann hátt að við séum eins og strengjabrúður í hendi Guðs og að Guð skammti sumum velgengni og láti aðra mæta mótlæti. Ég trúi…

Þökkum gjafir Guðs en förum ekki á mis við Gjafarann.

Þegar þú ómálga og ósjálfbjarga klæddur hvítum skrúða varst borinn af umhyggju og kærleika af þeim sem elska þig mest upp að brunni réttlætisins til að laugast í vatni og anda…

sjálfráða og heilög stígum við fram til móts við lífið og ræktum með okkur hugrekkið til að vera berskjölduð, til að vera séð, til að vera borg sem á fjalli stendur og fær ekki dulist.

Bænin er æfing í trú og trausti, von og kærleika.

Því hvar sem fjársjóður þinn er, þar mun og hjarta þitt vera (Mat 6:21).

Fátt er yndislegra en að vera þáttakandi í því að setja strik í sandinn í lífi fólks og sjá umbreytinguna sem verður í lífi þess í kjölfarið.

Hann þekkir þig og er umhugað um þig.

Það er ætíð von um betri tíð ef tíðarfar er slæmt. Það er von um betri líðan ef við eigum slæma daga.

Vatnið er okkur lífsnauðsynlegt, eðli vatnsins er að leita niður á við og safnast saman …

Það er gott fyrir okkur að eiga okkur bænastað þar sem við getum verið ein með Guði…

Drottinn hefur aldrei lofað neinum auðveldu eða þægilegu lífi en hann heitir því að vera með í ágjöf jafnt sem meðbyr…

Ég held að líkt og tíminn er til, sem sérstök vídd hér í heimi, þá séu líka til andlegar víddir …

Eins og allir góðir draumar þá felur þessi draumur í sér að tileinka sér nýtt sjónarhorn til að frelsa okkur frá væntingum samfélagsins. Þeir hjálpa okkur við að sjá að það sem við héldum og hugsuðum að væri fjarlægt liggur í raun innan seilingar.

Vegurinn var í raun Kristur, sem sagði Ég er vegurinn, sannleikur og lífið. Að fylgja Veginum var að lifa samkvæmt boðum hans.

Allt hefur sína sögu og á sína sögu. Það þarf ekki mörg ár til að saga týnist. Þannig er saga afa og ömmu sem bjuggu eina ævi og skamma. Nú er þín saga að renna sitt skeið.

Þegar við hlustum eftir því sem í andvarpinu er falið erum við að sýna innri veruleika fólks áhuga..

Að vakna af svefni vitundarinnar er ævilangt verkefni. Og það er flókið vegna þess að sannleikurinn um mann sjálfan getur verið sár og snúinn, en eftir sem áður nauðsynleg glíma.

Jú, okkur sem erum kristinn er líkt við sauði, af öllum dýrum..

Að lifa trúnna getur þannig snúist um að tala við Jesú..

Ég sé fyrir mér að það hafi tekið þær góða stund að meðtaka skilaboðin og átta sig á þessum mikla sigri – fréttunum um hið eilífa líf.

Hann hefur tekið á sig alla synd veraldarinnar til þess að frelsa okkur…

Þrátt fyrir alla brestina sem menn hans höfðu, elskaði hann þá án nokkurra skilyrða.

Kærleikur sem metinn er til fjár er ekki kærleikur þegar upp er staðið. Kærleikurinn er afurð hjartans, heilög gjöf sem okkur hefur verið gefin.

Það er kraftaverk að fá að ganga með og fæða barn. Börnin okkar eru stórkostleg gjöf frá Guði. María gaf Jesú líf, og ásamt Jósef var hún mikilvægasta persónan í hans lífi.

Við þurfum að nærast andlega. Því miður þá hættir okkur til að gleyma því. Við förum að upplifa skort jafnvel þó að við eigum nóg af öllu. Það er einhver innri óróleiki, óljós tilfinning um að eitthvað vanti í líf okkar, innra hungur sem bærir á sér annað slagið.

Þetta er merkilegt fyrir þær sakir að á sama tíma er gríðarmikill áhugi á illum öndum -og góðum og alls kyns púkum og djöflum í afþreyingariðnaðinum. Það eru gerðar bíómyndir og sjónvarpsþáttarseríur um efni þar sem hið illa ræður ríkjum..

Í Galatabréfinu talar postulinn Páll um að ef réttlæting fáist fyrir lögmál hafi Kristur dáið til einskis, ég trúi því ekki að Kristur hafi dáið til einskis. Þvert á móti …

Bjargráð hans komu honum að góðum notum. Sem vekur mig til umhugsunar um mín eigin bjargráð.

…fann Friðrik Guð tala til sín í gengum sálminn. Það gerðu líka ritningarlestrar og prédikunin. Skilaboðin voru um algjöra náð Guðs og fyrirgefningu.

Þeir sem stunda garðyrkju eða aðra jarðrækt vita hversu mikilvægur jarðvegurinn er fyrir það sem er gróðursett, hann þarf að uppfylla allskonar skilyrði fyrir mismunandi plöntur, rakastig, vökvun, hitastig, næringu.

En við ættum líka að hafa í huga hversu mikilvæg andlega næringin er okkur og hversu mikilvægt það er að elska hvort annað, hversu mikilvægt það er að læra að elska sjálfan sig og elska síðan náungann með sama hætti,

Holdsveikum var meinuð aðganga að borgum og þeir máttu ekki snerta aðrar manneskjur og enginn tók áhættuna á að snerta þau.

Er það Guðs vilji að fara vel með náðargjafir hans?

Ef allir limir líkamans virka rétt vinna þeir vel saman og líkaminn verður eins og smurð vél.

Mörg okkar nota gamlársdag til að fara yfir það sem liðið er og velta því fyrir sér hvað hefur farið vel og hvað hefur farið illa á árinu sem er að líða. Þannig verður dagurinn að mörgu leyti dagur sjálfsskoðunar.

Jesúbarnið sem fæðist um jólin gefur okkur gleði og sorg en umfram allt vonina sem getur yfirunnið allar aðrar tilfinningar.

Hann vill mæta hverju og einu okkar og er frelsarinn – en hver tekur á móti honum? Jesús stendur við dyrnar, hann knýr á – hurðarhúnninn er ekki hans megin, það er bara hægt að opna dyrnar innan frá.

Ljós Guðs er uppspretta vináttunnar. Ljós Guðs er uppspretta ástar, kærleikans og umhyggjunnar. Já, Guðs ljós er uppspretta okkar andlega lífs, og þegar við leyfum Guði að búa í okkur þá á sér stað andlegur vöxtur.

Tekur þú við Jesú sem konungi þínum? Það er val. Það er val að gera Jesú að konungi í sínu hjarta.

Í mótbyr og erfiðleikum hef ég leitað skjóls í þessum opna, hlýja stóra faðmi sem býður þreyttum og döprum að koma. Það er erfitt að lýsa því en..

Ég held að allt fólk vilji, af og til, láta taka eftir sér. Stundum þörfnumst við ekki neins annars en að einhver láti sig okkur varða..

Hvað sem við erum að fást við, hvert sem verkefni okkar er, hvort sem það er stórt eða smátt ættum við að hafa þetta í huga: Við getum sannarlega …

Svarið felst í ljósinu, sannleikanum. Það er til mikils að vinna, að losa streituna, draga úr áhrifum óvissunnar með því að muna eftir Guði.

Jesús þessi magnaði maður sem hann var gerði kraftaverk

Við getum ekki breytt öðru fólki en við getum breytt eigin viðhorfum og viðbrögðum. Í flestum samfélögum samtímans er mikil pressa

Ef að Jesús hefði verið stjórnmálamaður

Fyrirheitin sem Jesús gaf okkur eru stórkostleg, hann sem sigraði dauðann og færði okkur eilíft líf. Það er síðan okkar að velja hvað við ætlum að gera við þessa gjöf

Ég er slakur að njóta og lifa
Fagur dagur já góður ég finn það
Ég er slakur að njóta og lifa
Fagur dagur já góður ég finn það.
(JóiPé og Chase // Ég vil það)

Með voninni kviknaði löngun til þess að lifa sem gerði honum kleyft að gera það sem hann þurfti að gera til þess að fá að verða allsgáður. Hann skildi það smám saman að hann gat ekki gert þetta einn

Það er skemmtilegt að ímynda sér veröld sem er full af kærleik, enda gæti veröldin verið nánast fullkomin ef við elskuðum hvert annað eins og okkur er boðið að gera. Jesús Kristur kennir okkur að elska hvort annað og ekki síst að elska okkur sjálf.

Í Sálmi 40 lesum við að þau sem gera Drottinn að athvarfi sínu séu sæl og í sömu setningu er sett fram aðvörun: Ekki snúa þér til dramblátra og ekki fylgja falsguðum. Því fylgir ekki sama sæla.